இசையை உள்ளடக்கியது: சரோத் லெஜண்ட் பண்டிதருக்கு ஒரு அஞ்சலி. ராஜீவ் தாராநாத்

“இந்திய இசையை சுருக்கம் என்று சொல்வது எனக்குப் புரியவில்லை. உணர்ச்சி, இருள், சொல்லமுடியாத சோகம் மற்றும் பாழடைந்த மற்றும் துடிப்பான தங்க அமைதி ஆகியவற்றின் உடனடித் தன்மைகளை உருவாக்க அலி அக்பர் தேவை என்று மட்டுமே என்னால் சொல்ல முடியும், ஒவ்வொன்றும் இருளில் ஒருவரின் அன்பைத் தொடும் தனித்தன்மையுடன் வருகிறது.

நான் இந்த வரிகளை 1988 இல் எழுதினேன். நான் சமீபத்தில்தான் மேஸ்ட்ரோ பண்டிதரின் சரோத் மாணவனாக ஆனேன். அப்போது ராஜீவ் தாராநாத். எங்களில் சிலர் – சீடர்கள், நண்பர்கள் மற்றும் ரசிகர்கள் – அவரது 56 வது பிறந்தநாளின் போது அவருக்கு ஒரு பாராட்டு நிகழ்வை நடத்த விரும்பினோம். இந்த நிகழ்வின் ஒரு பகுதியாக, நினைவுப் பரிசை வெளியிட திட்டமிட்டோம். ராஜீவனிடமும் கேட்டோம்ஜி எங்களுக்கு எழுதுவதற்கு (அவருக்கு எழுதுவது பிடிக்கவில்லை, அவர் பேசினார், யாரோ எழுதினர்).

இம்முறை எழுதும் பணி எனக்குக் கொடுக்கப்பட்டது. அவர் ஒரு பெரிய கரும்பு நாற்காலியில் அமர்ந்து பேசியது எனக்கு தெளிவாக நினைவிருக்கிறது. மேலும் தொடர்ந்து எழுதினேன். முழு கட்டுரையும் ஒரு சிறந்த, குறைபாடற்ற மற்றும் எப்போதும்-ஏற்கனவே சரியான இசையைப் போல் ஓடியது. ராஜீவ்ஜி அவரது வாழ்க்கையின் அற்புதமான பயணத்தை இரண்டு அரிய மற்றும் அற்புதமான பக்கங்களில் படம்பிடித்திருந்தார். சாராம்சத்தில், இந்த எழுத்தில் அவர் தனது குருவைப் பற்றி சொல்வது அவரது இசை சிந்தனையின் மையத்தில் உள்ளது. ராஜீவ்ஜி இந்திய இசை சுருக்கமானது அல்ல என்று கூறுகிறது. உடல், மனம், உணர்ச்சி மற்றும் ஆவி அனைத்தும் ஒன்றாக இணைந்தால் அது வெளிப்படுகிறது. உடலும் இசையும் ஒன்றாக இருக்கும்போது நீங்கள் உணரும் முழுமையின் உறுதியான உணர்வு இது.

அஞ்ஞானவாதம் மற்றும் பக்தி

ராஜீவ்ஜி இசை உருவகத்தின் இத்தகைய உருவகங்களை அடிக்கடி பயன்படுத்தினார். உதாரணமாக, அவர் தனது குரு உஸ்தாத் அலி அக்பர் கானைச் சந்தித்து அவரது இசையைக் கேட்ட முதல் நிகழ்வை விவரித்தபோது, ​​அத்தகைய அவதார தருணத்தை அவர் விவரித்தார். சுவாரஸ்யமாக, ராஜீவ்ஜி அவரது குருவை “இஷ்டதேவதா” (அவரது தனிப்பட்ட கடவுள்) என்று அழைத்தார். அவரது ஆளுமையின் ஒரு பகுதியாக இருந்த பல பணக்கார முரண்பாடுகளில், அஞ்ஞானவாதத்திற்கும் பக்திக்கும் இடையிலான இந்த பதற்றம் குறிப்பிடத்தக்கதாக இருந்தது. வாழ்க்கையின் பிற துறைகளில் அவரது பகுத்தறிவு ஆர்வத்துடன் இசை மற்றும் அவரது குரு மீது ஆழ்ந்த பக்தி உணர்வால் தூண்டப்பட்டது. கலையில் அவர் அனுபவித்த அந்த சிறந்த தருணங்களை விளக்குவதற்கு அவர் சில சமயங்களில் மத ஒப்புமைகளைப் பயன்படுத்தியதில் ஆச்சரியமில்லை.

90களில் தூர்தர்ஷனில் அவர் என்னுடன் நடத்திய நேர்காணலில் இது தெளிவாகத் தெரிகிறது. 1952 இல் டவுன் ஹாலில் தனது குருவின் இசையைக் கேட்டதால் ஏற்பட்ட அழிக்க முடியாத தாக்கத்தைப் பற்றி அவர் பேசினார். “நான் மட்டும் கேட்கவில்லை. [Khansaab’s] இசை, நான் அதை உருவாக்கினேன். இது பிரசவம் போன்றது… கர்ப்பம். அந்த வகையான வெளிப்பாடு மற்றும் அந்த வகையான அனுபவத்தை நீங்கள் பைபிளில் காணலாம். நீங்கள் பரிசுத்த ஆவியால் நிரப்பப்பட்டிருக்கிறீர்கள். அந்த நேரத்தில் எல்லாம் ஒன்றாக இணைகிறது. இது ஒரு பேரறிவு!” ராஜீவ்ஜி “கான்சாப்பின் இசை என்னுள் பாய்ந்தது” என்ற தனது குருவின் போதனையைப் பற்றி அவர் பேசும்போது இந்த உருவக உணர்வைத் தூண்டினார். கான்சாப் விளையாடும்போது விரல்களில் அமர்ந்திருப்பதையும் உணர்ந்தான்.

சரோத் மாஸ்ட்ரோ பண்டிட் ராஜீவ் தாராநாத் | பட உதவி: எம்.ஏ.ஸ்ரீராம்

எலியட் மற்றும் ஈட்ஸ்

உண்மையில், ராஜீவின் முக்கியமான தொடர்புஜி இசைக்கும் உடலுக்கும் இடையே உள்ள ஃபோர்ஜ்கள், அவர் தனது நீண்ட மற்றும் புகழ்பெற்ற இலக்கிய வாழ்க்கையில் பேராசிரியர், விமர்சகர் மற்றும் எழுத்தாளர் எனப் பணியாற்றிய இரு கவிஞர்களை நினைவூட்டுகிறது (இலக்கியத்திலிருந்து விலகிவிட்டதாகக் கூறினாலும், ஷேக்ஸ்பியர் முதல் கம்பர் வரை, அவர் எப்போதும் படித்தார். வாலஸ் ஸ்டீவன்ஸ் முதல் அனந்தமூர்த்தி அல்லது அடிகா வரை, இன்றும் அவர் இந்திய இலக்கிய வட்டங்களில் ஒரு முக்கிய சிந்தனையாளராக மதிக்கப்படுகிறார். ஒருவர் டி.எஸ். எலியட், அவர் குறிப்பாக விரும்பாதவர். ஆனால் இந்த நவீனத்துவ இலக்கிய ஜாம்பவான் மீது அவர் தனது முனைவர் பட்ட ஆய்வை எழுதினார். மற்றொருவர் அவரது இதயத்திற்குப் பிறகு ஒரு கவிஞர், WB Yeats.

இரண்டு கவிஞர்களும் தற்காலிக மற்றும் காலமற்ற ஒன்றாக இணைந்த ஒரு ஒளிரும் தருணத்தை விவரிக்கிறார்கள். எலியட்டின் கூற்றுப்படி, வெளிச்சத்தின் இந்த தருணத்தில், “இசை நீடிக்கும் வரை நீங்கள் தான் இசை.” Yeats இந்த ஒருமை தருணத்தை சற்றே வித்தியாசமான முறையில் தூண்டுகிறது. அவரது பிரபலமான சொல்லாட்சிக் கேள்வி, “நடனத்திலிருந்து நடனக் கலைஞரை நீங்கள் எப்படி சொல்ல முடியும்?” கலையின் மொத்த உள்நிலையின் ஒத்த அனுபவத்தை எடுத்துக்காட்டுகிறது. ராஜீவ் தாராநாத்தில்ஜி, இந்த இசை உணர்வு உடலில் ஊடுருவுவதை நீங்கள் உணர்கிறீர்கள். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, மேஸ்ட்ரோவின் சின்னமான உருவம் – அவரது மடியில் உள்ள கருவியின் மீது அவரது தலை குனிந்து, கண்களை மூடிக்கொண்டு, வேறு சில இசை உலகில் பரவசம் – இந்துஸ்தானி இசை ஆர்வலர்களுக்கு நன்கு தெரிந்ததே. இசை மற்றும் பலவற்றால் நிரம்பிய வாழ்க்கை அவருடையது.

இலக்கியம், மொழிகள் (அவர் ஒன்பது எளிதாகப் பேசினார்), கவிதை முதல் கோழி, சமையல் முதல் விளையாட்டு வரை – இது அற்புதமான அறிவாற்றல் மற்றும் வாழ்க்கையின் தீவிர உணர்வு கொண்ட இந்த மனிதனுக்கு இருந்த ஆர்வங்கள் மற்றும் அறிவின் பரந்த வரிசை. இருப்பினும், இசையின் சிறப்புக்கான அவரது தனிப்பட்ட தேடலோ அல்லது மனதின் விஷயங்களில் அவரது வலுவான ஆர்வமோ அவரை மக்களிடமிருந்து விலக்கவில்லை. அவரது சமூக அர்ப்பணிப்பு, அரசியல் நிலைப்பாடுகள், அவர் அச்சமின்றி குரல் கொடுத்தார் அல்லது அவரது ஆழ்ந்த கலாச்சார அக்கறைகள் அவரை அவரது உடனடி சூழல்களில் ஆழமாக துடிக்கச் செய்தது. மக்களுடன் பழகுவதற்கும், சிரிப்பதற்கும், அவர்களுடன் பச்சாதாபம் கொள்வதற்கும் அவரது அற்புதமான திறன் அவரது இருப்பின் ஒருங்கிணைந்த பகுதியாக இருந்தது. இந்த பன்முக மேதை இந்த ஆண்டு ஜூன் 11 அன்று காலமானார். ஆனால், அவருடைய இசை, இலக்கியம் மற்றும் கலாச்சாரப் பணிகள், சமூக அக்கறைகள், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவர் மக்கள் மீது கொண்டிருந்த மறக்க முடியாத அன்பு ஆகியவை அவர் நமக்கு விட்டுச் சென்ற மாபெரும் மரபு.

ஒருவேளை இதனால்தான் அவரது வாழ்நாள் நண்பரான சந்திரசேகர் கம்பர், “ராஜீவனும் அவரது தந்தையும் உயரமான மனிதர்கள்.[ed] நம்மிடையே. அவை எப்பொழுதும் என் கற்பனையில் வாழ்க்கையை விட பெரிய புராண உருவங்களாகவே வருகின்றன. அவர்களின் சமகாலத்தன்மை காலமற்ற ஒன்றுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. கம்பரின் கனவு-இசைக்கலைஞர் சாந்தமுத்தா சந்திரன் ராகத்திற்கான தேடலைப் புறப்படுகிறார் (ஒருவேளை அலி அக்பர் கான் உருவாக்கி ராஜீவ்ஜி அற்புதமாக வாசித்த ராகத்தை நினைவூட்டுகிறார் – சந்திரானந்தன்). வெள்ளப்பெருக்கு இரவில் தண்ணீரில் மீன் போல் நீந்திச் செல்லும் வெள்ளி நிலவைத் தேடிச் செல்லும் இளம் படகோட்டியானாலும், மரக்கட்டையிலிருந்து சந்திரனைக் குறிவைக்கும் வேட்டைக்காரப் பையனானாலும், சிகரசூரியத்தில் நின்னதியாக இருந்தாலும், கலகக்கார சம்பாசனை கொண்டுவந்து ஷிவானா டங்குராவில் அவரது சமூகத்தில் சிந்திக்கும் புதிய வழிகளில் – கம்பரின் படைப்புகளைப் பற்றி கனவு காண்பவர்களும் புராணக் கதாநாயகர்களும் உள்ளனர், அவர்கள் தனது இசைக்கலைஞர் நண்பரால் ஈர்க்கப்பட்டதாக கன்னட எழுத்தாளர் கூறுகிறார்.

வினோதமாக, மற்றொரு புராண உருவம், மகாபாரதத்தின் கர்ணன், ராஜீவ்ஜி சில நேரங்களில் அடையாளம் காணப்பட்டாலும், வேறு காரணத்திற்காக. அவர் கிண்டலாகக் காணப்பட்டார், “என்னுடையதைப் போலவே கர்ணனின் வாழ்க்கையும் சோகமான நிகழ்வுகளின் தொடர்ச்சியாக இருந்தது. எனவே, இந்த நூற்றாண்டுகள் முழுவதும், மீண்டும் மீண்டும் முறியடிக்கப்படும் இந்த உணர்வை நாங்கள் பகிர்ந்து கொள்கிறோம். ஆனால் இரண்டுக்கும் இடையே உள்ள ஒற்றுமைகள் நிச்சயமாக உயர்ந்த வரிசையில் இருக்கும். சூரியபகவானின் மகன், அசாதாரண வில்வீரன் கர்ணன் வாழ்க்கையில் தனக்கு வேண்டியதைப் பெறவில்லை. ஆனாலும், அவருடைய அளப்பரிய பெருந்தன்மை கொஞ்சமும் குறையவில்லை. நண்பனோ, பகைவனோ, யாரிடம் எதைக் கேட்டாலும், அவனுடைய பெரும்பணத்தைக் கொடுத்தான். நல்ல உள்ளம் கொண்ட ராஜீவும் அப்படித்தான்ஜி. மேலும் அவர் ஒரு “பக்ஷ் டூ” (மன்னிக்கவும்) மூலம் எந்தவொரு தவறான விருப்பத்தையும் துலக்கினார். அவர் உண்மையில் ஒரு ஆள்மாறான கலையைப் பின்தொடர்வதில் இடைவிடாமல் ஒரு கனவு காண்பவரின் சிக்கலான மற்றும் அசாதாரண கலவையாக இருந்தார், அதே நேரத்தில், அன்பான, அக்கறையுள்ள மற்றும் மகத்தான தாராளமான மக்களின் நபராக இருந்தார்.

இந்த ஞாயிற்றுக்கிழமை நிகழ்வு

இம்மாதம் 19ஆம் தேதி (ஞாயிற்றுக்கிழமை) பண்டிட் ராஜீவ் தாராநாத் நினைவு அறக்கட்டளை இந்த அற்புதமான இசைக்கலைஞர், இலக்கியவாதி மற்றும் கலாச்சார சிந்தனையாளரின் பிறந்தநாளைக் கொண்டாட ஒரு நிகழ்வை ஏற்பாடு செய்கிறது. பெங்களூருவில் உள்ள கர்நாடக சாகித்ய அகாடமி இணைந்து ரவீந்திர கலாக்ஷேத்ராவில் நிகழ்ச்சியை நடத்துகிறது. மாலையில் ஹம்சலேகா, போலுவர் முகமட் குய், சர்வமங்களா, முகுந்த்ராஜ் போன்ற புகழ்பெற்ற இசைக்கலைஞர்கள் மற்றும் இலக்கியவாதிகளின் பேச்சுக்கள் இடம்பெறுகின்றன. இதைத் தொடர்ந்து பண்டிட் வெங்கடேஷ் குமாரின் இந்துஸ்தானி குரல் இசைக் கச்சேரி நடைபெறுகிறது.

(ஆசிரியர், பண்டிட். ராஜீவ் தாராநாத்தின் மாணவர், தற்போது மைசூர் பல்கலைக்கழகத்தில் ஆங்கிலப் படிப்புத் துறையில் பேராசிரியராக உள்ளார். ஆங்கிலம் மற்றும் கன்னட மொழிகளில் பணிபுரியும் நன்கு அறியப்பட்ட மொழிபெயர்ப்பாளர் ஆவார்.)