செம்மொழி அந்தஸ்து மொழிகளுக்கு எவ்வாறு உதவும்?

உலகளவில், செம்மொழிகள் பண்டைய மற்றும் சுதந்திரமான இலக்கிய மரபைக் கொண்டவையாகக் கருதப்படுகின்றன, அவை எழுதப்பட்ட இலக்கியங்களின் தொகுப்பைக் கொண்டுள்ளன. | பட உதவி: கெட்டி இமேஜஸ்/iStockphoto

இதுவரை நடந்த கதை: மத்திய அமைச்சரவை இந்த மாத தொடக்கத்தில் மராத்தி, பெங்காலி, அஸ்ஸாமி, பாலி மற்றும் பிராகிருதம் ஆகிய ஐந்து மொழிகளுக்கும் செம்மொழி அந்தஸ்து வழங்க ஒப்புதல் அளித்தது. மகாராஷ்டிரா சட்டமன்றத் தேர்தலுக்கான அட்டவணை அறிவிக்கப்படுவதற்கு சில நாட்களுக்கு முன்பு வந்த அறிவிப்பு, அரசியல் வார்த்தைப் போருக்கு வழிவகுத்தது, பாரதிய ஜனதா (பாஜக) மற்றும் காங்கிரஸும் மாநிலத்தின் நீண்டகால கோரிக்கையை நிறைவேற்றியதற்கு ஓரளவு கடன் கோரியுள்ளன. . எவ்வாறாயினும், அரசியலுக்கு அப்பால், புதிய நிலை வரலாற்று ஆராய்ச்சி, இலக்கிய மொழிபெயர்ப்புகள் மற்றும் இந்த மொழிகளின் நவீன விதியைப் பாதுகாக்கும் மற்றும் மேம்படுத்தும் என்று அறிஞர்கள் மற்றும் கல்வியாளர்கள் நம்புகிறார்கள்.

ஒரு மொழியை செம்மொழியாக்குவது எது?

உலகளவில், செம்மொழிகள் பண்டைய மற்றும் சுதந்திரமான இலக்கிய மரபைக் கொண்டவையாகக் கருதப்படுகின்றன, அவை எழுதப்பட்ட இலக்கியங்களின் தொகுப்பைக் கொண்டுள்ளன. அவை பெரும்பாலும் லத்தீன் அல்லது சமஸ்கிருதம் போன்ற பேச்சு மொழிகளாகப் பயன்பாட்டில் இல்லை அல்லது அவற்றின் நவீன பதிப்புகளிலிருந்து வேறுபட்டவை.

2004 இல் புதிய UPA தலைமையிலான மத்திய அரசு இந்திய மொழிகளுக்கான செம்மொழி அந்தஸ்தை அறிமுகப்படுத்தியபோது, ​​அது மூன்று அளவுகோல்களைப் பயன்படுத்தி அவற்றை வரையறுத்தது: அதன் ஆரம்பகால நூல்கள் அல்லது பதிவுசெய்யப்பட்ட வரலாறு ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முந்தையது; பேச்சாளர்களின் தலைமுறையினரால் மதிப்புமிக்க பாரம்பரியமாகக் கருதப்படும் பண்டைய இலக்கியங்களின் தொகுப்பைக் கொண்டிருந்தது; மற்றும் அதன் இலக்கிய மரபு அசல் மற்றும் மற்றொரு பேச்சு சமூகத்திலிருந்து கடன் வாங்கப்படாமல் இருக்க வேண்டும். செம்மொழியாக அறிவிக்கப்பட்ட முதல் மொழி தமிழ்.

2005 ஆம் ஆண்டில், இந்த அளவுகோல்கள் வரலாற்றுத் தேவையை 1,500 முதல் 2,000 ஆண்டுகள் வரை பின்னுக்குத் தள்ளவும், “செம்மொழி மற்றும் இலக்கியம் நவீனத்திலிருந்து வேறுபட்டதாக இருப்பதால், செம்மொழிக்கும் அதன் பிற்கால வடிவங்களுக்கும் அல்லது அதன் கிளைகளுக்கும் இடையில் ஒரு இடைநிறுத்தம் இருக்கலாம்” என்று நிபந்தனை விதிக்கப்பட்டது. ”. இந்த விதிமுறைகளின் கீழ், அடுத்த பத்தாண்டுகளில் மேலும் ஐந்து மொழிகள் செம்மொழிகளாக அறிவிக்கப்பட்டன: சமஸ்கிருதம், தெலுங்கு, கன்னடம், மலையாளம் மற்றும் இறுதியாக, ஒடியா, 2014 பொதுத் தேர்தலுக்கு சில மாதங்களுக்கு முன்பு அந்த நிலையை அடைந்தது. பிஜேபி தலைமையிலான தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி அரசாங்கத்தின் இரண்டு முறை ஆட்சியில் புதிய செம்மொழிகள் எதுவும் அறிவிக்கப்படவில்லை.

புதிய செம்மொழிகள் எப்படி இந்த நிலையை அடைந்தன?

மகாராஷ்டிரா 2013 இல் மராத்தியை செம்மொழியாக அறிவிக்க ஒரு முன்மொழிவை முன்வைத்தது, ஆனால் அந்த அளவுகோலின் கீழ் அது அங்கீகரிக்கப்படவில்லை. “பழைய ஆவணங்களில் இருந்து ஆதாரங்களுடன் முன்மொழிவை உருவாக்க, பத்தரே குழு அமைக்கப்பட்டபோது, ​​2012 இல் செயல்முறை உண்மையில் தொடங்கியது. இது ஆரம்பத்தில் அதன் அறிக்கையை மராத்தியில் சமர்ப்பித்தது, பின்னர் அதை ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்க்க வேண்டியிருந்தது. இது இறுதியாக சமர்ப்பிக்கப்பட்டது [Union Culture Ministry’s] நவம்பர் 2013 இல் மொழியியல் நிபுணர்கள் குழு,” மராத்தி எழுத்தாளர் மற்றும் வரலாற்றாசிரியர் மற்றும் மகாராஷ்டிரா மாநில இலக்கியம் மற்றும் கலாச்சார வாரியத்தின் தலைவர் சதானந்த் மோர் கூறுகிறார். அப்போது, ​​மத்தியிலும் மாநிலத்திலும் காங்கிரஸ் தலைமையிலான அரசுகள் ஆட்சி செய்தன. ஜூலை 2014 இல், அப்போதைய காங்கிரஸ் முதல்வர் பிருத்விராஜ் சவானும், புதிதாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மோடி தலைமையிலான அரசாங்கத்திடம் இந்த திட்டத்தை முன்வைத்தார்.

அடுத்த தசாப்தத்தில், பாஜக மற்றும் பின்னர் சிவசேனா பிரிவுகளின் தலைமையிலான மாநில அரசு, இந்த விஷயத்தை மத்திய அரசிடம் தொடர்ந்தது. “இது அரசாங்கம் மட்டுமல்ல, ஒரு மக்கள் இயக்கம். ஒரு லட்சத்திற்கும் அதிகமானோர் ஜனாதிபதிக்கு அஞ்சல் அட்டைகளை அனுப்பியுள்ளனர்; பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் பாராளுமன்றத்தில் கேள்விகள் கேட்டார்கள், ஒருவர் நீதிமன்றத்திற்கு சென்றார்…” என்கிறார் டாக்டர் மோர். மராத்தியில் வளமான இலக்கியப் பாரம்பரியம் உள்ளது என்றும், குறைந்தது 2,000 ஆண்டுகள் நிலையான வரலாறு உள்ளது என்றும், மற்ற பிராகிருத வடிவங்களைப் போலல்லாமல், மகாராஷ்டிர பிராகிருதம் ஒரு மூல மொழி என்றும் கூறினார்.

இறுதியில், 11 நீண்ட ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, மாநிலத்தின் முக்கியமான சட்டமன்றத் தேர்தல்களுக்கு முன்னதாக, LEC மீண்டும் கிளாசிக்கல் மொழிகளின் பரந்த வரையறையை அனுமதிக்கும் அளவுகோலைத் திருத்திய பிறகு, மத்திய அரசு கோரிக்கையை வழங்கியது. ஜூலை 2024 இல், LEC எந்தவொரு முன்மொழியப்பட்ட மொழியின் “இலக்கிய மரபு அசல் மற்றும் பிற பேச்சு சமூகத்திலிருந்து கடன் வாங்கப்படக்கூடாது” என்ற தேவையை நீக்கியது, மேலும் ஒரு கிளாசிக்கல் மொழியில் “அறிவு நூல்கள், குறிப்பாக கவிதையுடன் உரைநடை நூல்கள்” இருக்க வேண்டும் என்ற தேவையையும் சேர்த்தது. கல்வெட்டு மற்றும் கல்வெட்டு சான்றுகள்.” ஒரு கிளாசிக்கல் மொழி அதன் தற்போதைய வடிவத்திலிருந்து வேறுபட்டதாக “இருக்கலாம்” என்றும் அது கூறியது.

இந்த புதிய அளவுகோல்கள் மராத்திக்கு மட்டுமல்ல, தற்போதைய பயன்பாட்டில் உள்ள நவீன மொழிகளான பெங்காலி மற்றும் அசாமிகளுக்கும் வழி வகுத்தன. “அசாமியரின் தொன்மையை நிரூபிப்பதற்காக 392 பக்கங்கள் கொண்ட அறிக்கையை மார்ச் 2021 இல் கலாச்சார அமைச்சகத்திடம் சமர்ப்பித்தோம். கல்வெட்டுகள் கி.பி மூன்றாம் நூற்றாண்டு வரை செல்கின்றன. சாஞ்சி மரத்தின் பட்டைகளில் எழுதப்பட்ட செப்புத் தகடுகள் மற்றும் கையெழுத்துப் பிரதிகள், அஸ்ஸாமிய மொழியில் விரிவான நாட்டுப்புறக் கதைகள் மற்றும் நாட்டுப்புறப் பாடல்கள் உள்ளன,” என்கிறார் அசாம் சாகித்ய சபாவின் முன்னாள் தலைவர் குலதர் சைகியா, அசாமியரைப் பாதுகாப்பதற்கான பிரபலமான உந்துதல் ஒரு காலனித்துவத்தில் இருந்து வந்தது. முயற்சி மொழி அழிக்கப்பட்ட வரலாறு. மேற்கு வங்க முதல்வர் மம்தா பானர்ஜி, ஜனவரி 2024 இல், பெங்காலி மொழிக்கு செம்மொழி அந்தஸ்து கோரி நான்கு தொகுதி அறிக்கையை மத்திய அரசுக்கு அனுப்பினார். பொ.ச.மு.

சமண மற்றும் தேரவாத பௌத்தத்தால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட வேத சடங்கிற்குப் பயன்படுத்தப்பட்ட சமஸ்கிருதத்துடன் ஒப்பிடுகையில், பாலி மற்றும் பிராகிருதம், மக்கள் தங்கள் காலத்தில் பயன்படுத்திய பழங்கால மொழிகளான பாலி மற்றும் பிராகிருதத்தையும் சேர்க்க அனுமதித்தது.

புதிதாக அறிவிக்கப்பட்ட செம்மொழிகளுக்கு முன்னால் என்ன இருக்கிறது?

“பங்களாவில் பேச பலர் தயங்கும் இந்த நேரத்தில், நோபல் பரிசு பெற்ற ரவீந்திரநாத் தாகூர் எழுதிய மொழி செம்மொழியாக அங்கீகரிக்கப்படுவது முக்கியம்” என்கிறார் எழுத்தாளரும், வரலாற்றாசிரியரும், இந்தியவியலாளருமான நிரிசிங்க பிரசாத் பாதுரி. “பல பெங்காலி படைப்புகள் மொழிபெயர்ப்பிற்காக காத்திருக்கின்றன. பெங்காலி பேச்சுவழக்குகளுக்கும் ஆதரவு தேவை. இது மத்திய நிதியைப் பெற வங்காளத்தில் ஆராய்ச்சித் திட்டங்களுக்கு உதவும்.

“தேசிய கலாச்சாரத்திற்கு மராத்தி முக்கியமானது என்பதை ஒப்புக்கொள்வது, ஆனால் அது பிராந்திய பெருமையை விட அதிகம்” என்று டாக்டர் மோர் கூறுகிறார். “மொழி மேம்பாடு மற்றும் ஆராய்ச்சி, மொழிபெயர்ப்பு, மகாராஷ்டிராவிற்கு வெளியே மராத்தி கற்பித்தல் மற்றும் மொழியின் பழைய வடிவங்கள் மற்றும் பழைய நூல்களைப் பாதுகாப்பதற்கான மானியங்களுக்கான ஏற்பாடு உள்ளது.”

இந்த மையம் சமஸ்கிருதம் மற்றும் தமிழுக்கான பல்கலைக்கழகங்களுக்கும், சிறந்து விளங்கும் மையங்களுக்கும், தற்போதுள்ள பிற செம்மொழிகளுக்கான பல்கலைக்கழகத் தலைவர்களுக்கும், தேசிய மற்றும் சர்வதேச விருதுகளுக்கும் நிதியளித்துள்ளது. செம்மொழிகளுக்கான மத்திய பட்ஜெட் மானியங்கள் கடந்த பத்தாண்டுகளில் தமிழுக்கு ₹51 கோடியிலிருந்து 2020 முதல் மலையாளத்திற்கு ₹3.7 கோடி வரை வழங்கப்பட்டுள்ளன.

“அஸ்ஸாமி மொழியில் இன்னும் பல பாறைக் கல்வெட்டுகள் உள்ளன, அவை இன்னும் புரிந்து கொள்ளப்படவில்லை, மேலும் இது பண்டைய மொழியைப் படிக்கவும், அசாமிய கிளாசிக்ஸை மொழிபெயர்க்கவும் விரும்பும் ஆராய்ச்சியாளர்களுக்கு உதவும்” என்கிறார் திரு. சைகியா. “ஆனால், ஆங்கில வழிப் பள்ளிகளின் எழுச்சியைக் கருத்தில் கொண்டு, நவீன அசாமியரின் கற்றல் மற்றும் பயன்பாட்டிற்கு இது ஒரு நிரப்புதலைக் கொடுக்கும் என்று நாங்கள் நம்புகிறோம். நமது மொழி ஆழமான வேர்களைக் கொண்டது என்பதை எங்கள் அறிக்கை நிரூபித்துள்ளது. இப்போது அதன் இலைகள் மற்றும் கிளைகளை பரப்புவதற்கு ஆதரவு இருப்பதை உறுதி செய்ய வேண்டும்.